خب نمیتوانَم
به زور که نمی شود نگهش دارم
دیگر وقت رفتنَش رسیده
وقت رَفتن که رسیده باشد از هیچ کس کاری ساخته نیست
نه حرفی تاثیر دارد ...نه هیچ اشکی...
باید آرامْ بیایستی و نِگاهَش کنی
دارد تَمام چیزهایی که با آن خاطره داشتی را جَمع میکند
اصلا جوری میرود که انگار نه انگار روزی وجود داشته
داری میری جاتو بدی به کی ؟!
بله میدانم مجبوری...
کاش حالا که مجبوری بروی
چیزی را یادتَ برود ببری
مثلا لباس های زَرد و ناَرنجی ات را جا بگذاری
پاییز دوست داشتنی مـ ـنْ
اسمِ تـ ــو که می آیَد
پاییز دِلش شِکوفه دادنْ میخواهَد!!!
مـ ـنْ که جایِ خود دارمْ...
تو همین جا بمان میان نوشته هایم
من هر صبح بیدار می شوم
شروع میکنم قربان صدقه ات رفتن
شاید هم شیطنت کنم خودم را به بیماری بزنم
تو پرستارم باش من قول میدهم تا میتوانم خوب نشوم
شب ها برایت هزار و یک شب بخوانم
بگویم این داستان را که یادت هست
ماه پیش هم برات خوانده بودمش
بگویی نه
اصلا من عاشق همین شیطنت هایت شده ام
لَبخندهایی هَستْ به پَهنایِ صورَتْ زیبای یک کـ ـودَک
از هَمانْ خَنده هایی که صِدایَش بلَند می شود
تَمامِ غَم هایَت را از یاد می بَرَد
و فِشار دَستْ هـ ـای کوچکَش بر انگشتانَتْ
بَند دِلتنگی دِلَتْ را پاره می کنَد
و مِهربـ ـانی اش هَمچنانْ پاک و ناب
و آغوشَشـــْ آرامش بَخش ترین جای دُنیا
خوابیده باشد
آرام
انگار که هیچ اتفاقی نیافتاده باشد
نگاه کنی به صورتش
دقت کنی به تک تک اجزایش
یادت بیاید تمام روزهایی که عشقت بود
دلگیر شوی در ذهنت دنبال مقصر بگردی
یادت بیاید تمام روزهایی که از نبودنش زجرکشیدی
تمام شب هایی که سهمت فقط دیدنش در خواب هایت بود
بغض کنی
به خودت یاد آور شوی حق شکستن نداری
+وقتی تو نوت گوشیت تکس پیدا میکنی
می شود به خیالت بگویی
حوالی من پرسه نزند؟!
من آدم خیال بافی نیستم
اما خیالت که می آید
همه چیز را فراموش میکنم...
مثلا فراموش می کنم که باید بخوابم!!!
سال ها بعد که اتفاقی چشمت به من افتاد
نگاهت را نگیر از من
بیا رو به رویم بیایست
با دستانت چانه ام را بگیر صورتم را بالا بیاور
همان لحظه که از حجم اشک در چشمانم
صورتت را واضح نمی بینم
زل بزن در چشمانم و بپرس
هنوز هم دوستم داری ...؟؟؟!!!
هرچقدر هم روز بدی را گذرانده باشم
باید مراقب رفتارم با تو باشم
باید حواسم باشد
اینکه فلان نفر بیشعور بود
من هرچه توضیح دادم متوجه نشد
به تو ارتباطی ندارد
یا اینکه آن راننده بعد از سبز شدن چراغ
چقدر با ماشین کناریش حرف زد
هرچه بوق زدیم خودش را به نشنیدن زده بود
به تو ارتباطی ندارد
اینکه منشی ام حواس پرت است
فراموش کرده جلسه ی امروز هیئت مدیره را هماهنگ کند
به تو ارتباطی ندارد
اصلا میدانی تو نباید درگیر هیچکدام از این ها بشوی
تو باید هر بار که میخواهم کلید را در قفل بچرخانم در را باز کنی
خوش آمد بگویی
دستت را دراز کنی که کیفم را بگیری
دستت را بگیرم و ببوسم
فراموش کنم تمام اتفاقات بد امروز را
من باید همیشه تکیه گاه محکم تو باقی بمانم
برای وقت هایی که دلت هوای خانواده ات را کرده
همان روز هایی که دوری از آن ها را برای رسیدن من به آرزوهایم تحمل می کنی
همان وقت هایی که میگویم فردا بلیت رزرو می....
نمیگذاری حرفم تمام شود و می گویی
من بدون تو هیچ کجا نمی روم
دلَم ضعف می رود برای دوست داشتنت
خیلی چیز ها ناگهانی اش خوب است
مثل دیدن رقصیدنت میان برف دیروز
مثل اتفاق افتادن این عشق میان زندگیمان
مَرا بِبَر آنجا که بودَنَتْ تمام نمی شوَد
که میتوانَم با خیالِ آسوده بِنشینَم
بَرگْ به بَرگْ عاشِقَت شوَم
انگار که قَبل از تو
هیچ معشوقه ای رَفتن را تَجربه نَکرده است
آنجا که بِدانَم حتی اگر نباشَم
هیچوقتْ جای خالیَم پر نمی شود
همیشه عادَت داشتْ
وقتی نمی خواست جوابَم را بدَهَد
نگاهَش را میدزدید
شروع می کرد با سفارشش بازی کردن
می گفتم چیزی بِگو
می گفت چرا حرفی بزَنَم
که میدانَم تو از شنیدنَش آزرده می گردی؟!
هنوز هم عادَت هایش را یادم هست
همیشه بیش از اندازه مهربان بود
